Eşinin ölümünden sonra, köydeki evinde tek başına yaşamak zorunda kalan hamile bir kadın vardı.

Kadın, gündüzleri tarlada çalışır; akşam olunca da, evinin yolunu tutardı. Bir gün, eve dönerken, yol kenarında bulduğu yaralı bir gelinciği acıyarak kucağına aldı ve eve götürdü. Evcil bir hayvan olmayan gelincik, zamanla uysallaştı. Eve ve kadına o kadar çok alışmıştı ki,

Devamı yorumda

haberin devamı ve detayları için görsellere tek tek tıklayarak ilerleyebilirsiniz

Eşinin ölümünden sonra, köydeki evinde tek başına yaşamak zorunda kalan hamile bir kadın vardı.

Kadın, gündüzleri tarlada çalışır; akşam olunca da, evinin yolunu tutardı. Bir gün, eve dönerken, yol kenarında bulduğu yaralı bir gelinciği acıyarak kucağına aldı ve eve götürdü. Evcil bir hayvan olmayan gelincik, zamanla uysallaştı. Eve ve kadına o kadar çok alışmıştı ki, kadının yanından bir an bile ayrılmaz olmuştu. Birkaç ay sonra, kadının çocuğu doğdu. Eve, neşe ve mutluluk getiren bu küçük yavrucağı gelincik de çok sevmiş, artık, ailesi olarak gördüğü bu anne ile yavrucağa gönülden bağlanmıştı. Kadın, tek başına tüm zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorunda olduğunu biliyordu.

Tüm zorluklara rağmen, günler geçti. Eve yiyecek alabilmek için çalışmak zorunda kalan kadın, bir gün yavrusunu gelincikle evde yalnız bırakarak, çalışmak üzere tarlaya gitti. Yorucu bir günün ardından, akşam eve dönen kadın, gelinciği ağzı kanlı bir halde yerde yatarken bulunca, beyninden vurulmuşa döndü. Çıldırmışçasına, yerde yatan gelinciğe sarılıp, oracıkta hayvanı öldürdü. Tam o sırada, bebeğin odasından bir ağlama sesi gelince, anne, doğruca odaya yöneldi ve heyecanla odaya girdi. Odada, beşiği, beşiğin içinde gülücükler dağıtan bebeğini ve bebeğin yanında duran parçalanmış yılanı gördü…. Einstein’in söylediği varsayılan bir sözü vardır: “İnsanlardaki önyargıyı parçalamak, benim, atomu parçalamamdan çok daha zor…

Osman amcanın hanımı

Dayak yiyip memleketteki anasının yanına

gitmiş ve epey zamandır gelmemiştir.

Cep telefonuyla yaptığı çağırma

istemlerine cevap alamayan Osman

amcanın; çamaşır, bulaşık, yemek,

temizlik ve çocuklarla uğraşmaktan

takadı tükenmiştir.

Kadınını son kez

çağırmak için telefona

sarılmış, ancak anasının yanından

gelmek istemeyen kadın, telefona

cevap bile vermemiştir.

Bunun üzerine Osman amca mesaj

atmaya karar vermiştir. Mesajdan

1 saat sonra evin kadını kapıda

yeşermişdir..

> > > İşte o mesaj;

Kadınım bu sağa son mesajım.

Bebelerinen evde oturup ağlarım.

Çamaşır, bulaşık tarih yaptı.

Kadınım ben bu işlerden ne ağnarım.

Bi tokat salladım değmedi bile,

La b.k mu var babağan evinde.

Ula ne bilinmez bir avradmışşın,

Bebelerinen beni mevlam gayırsın.

Arkadaşın Hatçe yan yan bakıyo.

p>Üzelme Osman abi deyiveriyo,
Bebelerin başını okşayaraktan,

Kendi düşen ağlamaz deyip gülüveriyo.

Bugün geliverdi zabahın köründe,

Vallaha bi gecelik vardı zil....nin üzerinde.

Bulaşığa daldı, çamaşırı yıkadı,

La kadınım bak göğnüm çok daraldı.

Bebeleri banyoya sokup yıkayıverdi.

Osman abi sende gir, keseleyim diyiverdi.

Bende büğün olmaz yarın diyiverdim,

La kadınım sağa bir şans daha verdim.

Zabaha kadar geliyosan gel eve,

Vallahi gelmezsen böyük tehlike.

Hatçe bekliyor elinde kese,

Vallah keseynen kalsa keşke

Alinti (Dehen Özbek)

Reklamlar

Eşinin ölümünden sonra, köydeki evinde tek başına yaşamak zorunda kalan hamile bir kadın vardı.

Bunları da İzleyebilirsiniz