DİRSEKLERİMM ÇÜRÜMÜŞTÜ..


lk okulu tam 7 yılda bitirmiştim.

 

Neden mi?

 

Bir öğretmenim vardı, sınıfa her girişimde beni sürekli aşağılar, hakaret ederdi.Ben de her derse giriş zili çaldığında, nedense ayaklarım geri geri giderdi. Ve sınıfa en geç giren öğrenci olma başarısını elimde tutarken; Öğretmenim de sözel fırçayı esirgemezdi:

 

” Oo, işte tembel öğrencimiz de geliyor,” diye karşılardı.Sonrası daha acıtırdı.

 

Çöp kutusunun yanında tek ayak üzerinde teşhir edilmeden önce, elindeki uzun cetvelle parmak uçlarım acının en koyu rengini tadardı…

 

” Uff,” bile diyemezdim!

 

Acının yeri takas olurdu: Arkadaşlarımın kahkahalarına, bakışlarımla kin öfke biçerdi. O yıllarımı bugün bile buruk bir hüzünle anımsarım.Öğretmenimin duygusal hırpalamaları ders aralarında da devam ederdi.

 

Teneffüslerde koşarken beni yakalar, beyaz yakamdan tutardı:

 

” Aptal öğrenci, nereye böyle?” Derdi.

 

Çimdik atardı kollarıma.

 

Annem beni yıkarken bakır leğende, sorardı kolumdaki derin çizik ve morlukları:Nasıl oldu bunlar?”

 

Verdiğim yanıt hep aynıydı.

 

” Arkadaşlarımla kavga ettim.”

 

Bir dayak da annemden yerdim, sebepsizce…

 

Tabi bu hakaretler, bilinçaltımı ne şekilde etkilediyse en basit derslerimde dahi başarısız olurdum.

1. sınıfta müzikten kaldım.

 

4. sınıfta matematikten kaldım.

 

7. yılda 5 sınıfı tam geçememiştik.Sınav olduk da geçmiştim.

 

Müzik sorusu: Bize bir şarkı söyler misin?

 

Yanıt: Daha dün annemin kollarında…olmuştu.

 

Matematik sorusu: Çarpım tablosunu bize okur musun?

Yanıt: Ezbere olmuştu. Bilemediğim yerleri ardıma sakladığım parmaklarımı abaküs yerine sayarak başarmıştım…

DEVAMI İÇİN SONRAKİ SAYFAYA GEÇİNİZ...
Reklamlar